Nie ulega wątpliwości, że Sieć to masowe zjawisko o globalnym zasięgu. Jej dynamiczny rozwój ma ogromny wpływ na zmiany zachodzące w otaczającej nas rzeczywistości. Dzięki niemal powszechnemu dostępowi do Internetu coraz mniej istotne w porozumiewaniu się i przekazywaniu informacji stają się czynniki takie jak odległość. Coraz częściej ekspansja informacyjno-komunikacyjna sięga najdalszych zakątków świata, a w lokalnym pojęciu – najodleglejszych regionów kraju.
O wpływie Sieci na rozwój regionu oraz o ich wzajemnych relacjach traktowała bydgoska konferencja. Jej uczestnicy dyskutowali o wykorzystaniu Internetu, jako narzędzia w promocji rozwoju poszczególnych regionów, ale również zastanawiali się nad zagrożeniami jakie może stwarzać. Spotkania były także próbą spojrzenia na wielowymiarowy aspekt Sieci.
W konferencji wzięli udział m.in. sekretarz Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu – ks. Giuseppe Scotti, przedstawiciele Radia Watykańskiego, naukowcy oraz dziennikarze. Ważny udział w konferencji zaznaczyła także delegacja PCSS.
Prezentację na temat „Technologii Internetu Przyszłości” przedstawił dyrektor techniczny PCSS – dr Maciej Stroiński. Swoje wystąpienie rozpoczął od trafnej uwagi, dotyczącej transformacji dzisiejszego społeczeństwa – ze społeczeństwa informacyjnego w społeczeństwo wszechobecnej sieci. Co za tym idzie powszechna, szerokopasmowa, nieustannie dostępna sieć ludzi i przedmiotów cyfrowych jest źródłem Internetu Przyszłości opartego na Technologiach Nowej Generacji. Składają się na nie m.in.: sieci w całości optyczne (DWDM 100G), sieci dostępowe Nowej Generacji (PON, FFTH), sieci bezprzewodowe i mobilne (WiMAXX, LTE). Wprowadzenie wymienionych elementów pozwoli na nieograniczony dostęp do szerokiego pasma, wynikającego z braku barier technicznych oraz możliwość aktywności bez ograniczeń miejsca i czasu.
W praktyce Technologie Nowej Generacji mogą mieć niemal nieograniczone zastosowanie. Wśród nich wymienia się domowe i personalne sieci, takie jak: Ethernet, PLC, WiFI, Bluetooth, sensory, czy RFID. Wskazane technologie można wykorzystać w tzw. inteligentnym kształceniu, organizacji rodzinnej rozrywki, w budowie „inteligentnych mieszkań”, monitoringu osób wymagających stałej opieki, komunikowaniu się z między sąsiedztwami. Nowe systemy (LTE, GSM, GPS, Bluetooth, sensory) znajdują także zastosowanie w szeroko pojętej motoryzacji. Pozwalają stworzyć np. samochodowe centra danych, systemy informacji pasażerskiej dla transportu publicznego, inteligentną nawigację (wspomaganie kierownicy), rozrywkę dla podróżujących (video, gry sieciowe), systemy prognozowania działań (hamowanie, dostosowanie prędkości). Dr Stroiński wskazał również na ważne znaczenie transmisji strumieniowej wysokiej jakości, mającej swe zastosowanie podczas telekonferencji (HD), kinie cyfrowym (4K-SHD), cyfrowej rzeczywistości (8K-UHD), trzecim wymiarze (3D), czy mediach w Internecie (IPTV, NetRadio).
Technologie Internetu Przyszłości odgrywają także znaczącą rolę w obszarze treści cyfrowych. Pozwalają na analizę i syntezę danych, korelację i federację (inteligentne bazy wiedzy), selektywność wiedzy (personalizacja, wykorzystywanie informacji w miarę potrzeb). Ważnym ogniwem stają się również wirtualne społeczności, to one w coraz większym stopniu wpływają i zmieniają internetową rzeczywistość. Każdy z użytkowników Sieci staje się, bardziej lub mniej świadomie, jej kreatorem. Za pomocą narzędzi społecznościowych (bligi, mikroblogi, portale społecznościowe) tworzone są wirtualne zbiorowości. Analizując poszczególne obszary wirtualnej działalności użytkowników Sieci, możemy poznać ich potrzeby, nawyki, zachowania.
Nowe technologie to w końcu przetwarzanie danych (inteligencja wyszukiwania oraz decyzji, sztuczna inteligencja), dzięki któremu Sieć staje się multibazą danych, czyli źródłem różnorodnej jakości treści, poddawanej analizie. Tutaj pojawia się kolejne zagadnienie – komunikacja rzeczy do użytkownika, składającej się z inteligentnych przedmiotów (aparaty fotograficzne, zegarek cyfrowe), inteligentnego otoczenia (smart city, smart transport), cyfrowego sterowania (ogrzewanie, elektryczność), e-tekstylności (sensoryczne ubrania) oraz różnego rodzaju alarmów. Dzięki nim mamy możliwość, za pomocą kanału zwrotnego, zdalnego kontrolowania urządzeń.
W połączeniu z „inteligentnymi rzeczami” występuje pojęcie sensorycznego monitorowania. Może bazować ono na kilku elementach. Jednym z nich jest korelacja wielu prostych czujników (audio, video, ciśnienie, ruch, nacisk). Dzięki analizie złożonych bodźców otoczenia, uzyskujemy potrzebne nam parametry. W ten sposób możemy np. śledzić parametry życiowe osób chorych lub w podeszłym wieku, a także analizować proces treningowy sportowców.
Aby zrozumieć funkcjonowanie Internetu Przyszłości, trzeba poznać jego e-infrastrukturę. Składa się ona z czterech filarów: Internetu Rzeczy, Treści i Wiedzy, Usług oraz Internetu Społecznego. Każdy z nich odpowiada za inny obszar współdziałania. Internet Rzeczy to szeroko pojęte innowacje i aplikacje, pozwalające zintegrować społeczeństwo z otoczeniem. Internet Treści i Wiedzy to treści cyfrowe aktywizujące społeczeństwo. Trzeci filar to Internet Usług, czyli innowacyjny ekosystem usług i aplikacji internetowych (m.in. e-kultura, e-edukacja, e-administracja). Ostatnim, ale nie mniej ważnym, jest Internet Społeczny, czyli wszyscy ci, którzy z Sieci korzystają.
Podsumowując swoją prezentację, dr Stroiński podkreślił olbrzymie zaangażowanie PCSS w rozwoj Internetu Przyszłości w Polsce. Jest ono nierozerwalnie połączone z projektami realizowanymi przez Sieć Pionier, takimi jak PLATON, czy NewMAN. Założenia wymienionych projektów przedstawili szczegółowo na konferencji Janusz Szykowny (BYMAN): „PIONIER dla społeczeństwa informacyjnego”, Robert Pękal (koordynator merytoryczny projektu PLATON, PCSS): „Platforma Obsługi Nauki PLATON” oraz Bartosz Lewandowski (PCSS): „Zaawansowane usługi dla społeczeństwa informacyjnego (e-administracja, telemedycyna, nowe media i biblioteki cyfrowe).
Wszyscy uczestnicy konferencji wspólnie podkreślali, że najważniejsza jest współpraca. Bez niej nie da się budować Internetu Przyszłości. Dyrektor techniczny poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego – dr Maciej Stroiński zauważył także, że aby Internet Przyszłości mógł się rozrastać, potrzebne jest zaangażowanie lokalnych samorządów i firm w budowanie wojewódzkich sieci szerokopasmowych, w program „Polska Wschodnia” oraz w realizację sieci dostępowej nowej generacji.
Pliki do pobrania:
