Wraz z dalszym rozwojem BSP (bezzałogowych statków powietrznych) i taksówek powietrznych, na szybko rozwijającym się rynku dronów pojawia się potrzeba ewolucji technologii i procedur dla ich bezpiecznego współistnienia z załogowymi statkami powietrznymi. Integracja bezzałogowego zarządzania ruchem (UTM) z systemami zarządzania ruchem lotniczym (ATM) była już przedmiotem zainteresowania projektu badawczego SESAR JU GOF U-space, w ramach którego z powodzeniem przetestowano usługi U-space w siedmiu zaawansowanych testach na żywo z 11 operatorami bezzałogowych i załogowych statków powietrznych. Próby odbywające się zarówno w kontrolowanej, jak i niekontrolowanej przestrzeni powietrznej, a także poniżej i powyżej 500 stóp w obszarach miejskich, wiejskich i morskich, wykazały, że zintegrowane środowisko, w którym lotnictwo załogowe i bezzałogowe korzysta z tych samych danych, poprawi świadomość sytuacyjną i bezpieczeństwo.
Prace związane z zaawansowanymi lotami testowymi podkreśliły znaczenie stworzenia skalowalnej architektury U-space i zapewniły, że środowisko techniczne opiera się na międzynarodowych standardach z wykorzystaniem zasad System Wide Information Management (SWIM). Projekt GOF U-space podkreślił również fakt, że równie ważne jest zapewnienie interoperacyjności i otwartości rynku, z nadzorem prowadzonym przez regulatorów, aby umożliwić łatwą wymianę informacji związanych z bezpieczeństwem.
Opierając się na kluczowych wnioskach i wynikach tego projektu, SESAR JU GOF 2.0 zamierza obecnie w sposób bezpieczny, pewny i trwały wykazać operacyjną zasadność łączonej obsługi bezzałogowych systemów powietrznych (UAS), elektrycznie zasilanych pionowzlotów (eVTOLs) oraz lotów załogowych w jednolitej, gęstej miejskiej przestrzeni powietrznej z wykorzystaniem istniejących usług i systemów ATM oraz U-space. Zarówno społeczności ATM, jak i U-space są w znacznym stopniu uzależnione od bieżącego dostarczania aktualnych, dokładnych i wiarygodnych informacji w celu współpracy i podejmowania świadomych decyzji. Demonstracje będą koncentrować się na walidacji architektury GOF 2.0 pod kątem wysoce zautomatyzowanego zapewnienia separacji w czasie rzeczywistym w gęstej przestrzeni powietrznej, w tym precyzyjnych sieci pogodowych i telekomunikacyjnych do komunikacji powietrze-ziemia. Przyczyni się to znacząco do zrozumienia, w jaki sposób można wdrożyć bezpieczną integrację UTM, a w szczególności regularnych, komercyjnych przedsięwzięć związanych z dronami w przestrzeni powietrznej ATM bez pogarszania bezpieczeństwa, ochrony lub zakłócania bieżących działań w przestrzeni powietrznej.
GOF 2.0 jest ważnym czynnikiem umożliwiającym dalszy rozwój rynku dronów i zapewni komponenty techniczne (usługi, oprogramowanie, kompetencje, praktyki) wymagane do uzasadnionego biznesowo wykorzystania autonomicznych i półautonomicznych dronów poza zasięgiem pola widzenia (BVLOS) we wspólnej przestrzeni powietrznej. Jest to możliwe dzięki zmianie przeznaczenia już dostępnych, gotowych, komercyjnych komponentów ATM, uzupełnionych o najnowsze technologie U-space. Ponadto projekt przyczyni się do zaakceptowania dronów jako pełnoprawnych użytkowników przestrzeni powietrznej przez dostawców usług dla żeglugi powietrznej (ANSP), pozostałych użytkowników przestrzeni powietrznej, organy regulacyjne, a w końcu przez całą społeczność lotniczą.
PCSS odpowiada w projekcie za zadanie uruchomienia i udostępnienia Wspólnej Usługi Informacyjnej (CIS) w środowisku chmurowym, oraz za demonstracje w sytuacjach zmiany klasy przestrzeni powietrznej. Demonstracje prowadzone będą między innymi w Aerospace Lab – przestrzeni laboratoryjnej lotniska Kąkolewo (EPPG), stanowiącej nowy obszar prowadzenia przez Centrum prac badawczo-rozwojowych, koncentrujących się przede wszystkim wokół zagadnień cyberfizycznych.
Konsorcjum GOF 2.0, składające się z 13 partnerów naukowych i komercyjnych z branży lotnictwa, wykorzysta swoją wiedzę i technologie aby umożliwić bezpieczne operacje lotnicze we wszystkich klasach przestrzeni powietrznej, w celu zapewnienia wszystkim użytkownikom przestrzeni powietrznej sprawiedliwego i efektywnego do niej dostępu.
Projekt jest finansowany przez SESAR Joint Undertaking w ramach programu Unii Europejskiej „Horyzont 2020” w zakresie badań naukowych i innowacji na podstawie umowy o dofinansowanie nr 101017689.
