Zapraszamy na piąte seminarium PCSS, które odbędzie się w poniedziałek 24 stycznia 2022 roku o godz. 14:30. Tym razem prelegentem będzie prof. dr hab. inż. Andrzej Krankowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, który zaprezentuje temat „Jonosfera i pogoda kosmiczna”.
Wydarzenie organizowane jest w ramach cyklu otwartych seminariów PCSS „Wyzwania dla infrastruktury informatycznej nauki w erze transformacji cyfrowej”, a moderatorem seminarium będzie Kierownik Pionu Usług Sieciowych PCSS – mgr inż. Robert Pękal.
Prof. dr hab. inż. Andrzej Krankowski od 1994 roku jest pracownikiem Wydziału Geoinzynierii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. W 2012 roku otrzymał tytuł profesora. Od 2007 roku jest kierownikiem Obserwatorium Satelitarnego w Lamkówku oraz pomysłodawcą powstałego w 2014 roku Centrum Diagnostyki Radiowej Środowiska Kosmicznego, ukierunkowanego na zdobywanie i realizację szeregu projektów naukowo-badawczo-wdrożeniowych dla Europejskiej Agencji Kosmicznej oraz projektów obserwacyjnych dla International LOFAR Telescope (ILT).
Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 90 prac opublikowanych w licznych międzynarodowych wydawnictwach naukowych znajdujących się na liście Journal Citation Reports; m. in. w Nauture, Astrophysical Journal Letters, Astrophysical Journal, Astronomy and Astrophysics, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, Journal of Geophysical Research, Space Weather, Journal of Space Weather and Space Climate, Earth System Science Data, Measurement, Romote Sensing, Sensors, Journal of Atmospheric and Solar-Terrestrial Physics, Advances in Space Research, Radio Science, Physics and Chemistry of the Earth, Earth, Planets and Space (EPS), Journal of Geodesy czy GPS Solutions.
Prowadzi szeroko zakrojoną i innowacyjną działalność naukowo-badawczą w zakresie: geofizyki górnej warstwy atmosfery ziemskiej – jonosfery oraz radioastronomii. Jego badania naukowe obejmują monitorowanie „pogody kosmicznej”, jonosfery oraz systemu Słońce-magnetosfera-jonosfera. Opracował szereg algorytmów umożliwiających monitorowanie jonosfery z wysoką rozdzielczością czasowo-przestrzenną umożliwiających m.in., globalne i regionalne mapowanie Total Electron Content z rozdzielczością czasową 5 minut, badanie i monitorowanie w czasie rzeczywistym fluktuacji i scyntylacji jonosferycznych na średnich, wysokich i polarnych szerokościach geograficznych, zmian plazmosferycznej części jonosfery, odpowiedzi jonosfery spowodowanej rozbłyskami słonecznymi, zaćmieniami słonecznymi czy efektami sejsmicznymi, przy użyciu danych satelitarnych GNSS, misji satelitarnej Formasat-3/COSMIC, SWARM, pomiarów in-situ czy sieci naziemnych jonosond.
Wygłosił ponad 250 referatów, w tym 40 zapraszanych, na wysokiej rangi międzynarodowych kongresach i sympozjach naukowych; m. in. General Assembly of the European Geosciences Union (EUG) w Wiedniu, China Satellite Navigation Conferences, International Beacon Satellite Symposium (BSS), International Union of Radio Science (URSI) General Assembly & Scientific Symposium, Committee for Space Research (COSPAR) Scientific Assembly, International Ionospheric Effects Symposium w Aleksandrii, USA, URSI Atlantic Radio Science Conference (URSI AT‐RASC) na Gran Canaria, Hiszpania, International Symposium on Equatorial Aeronomy w Bahir Dar, Etiopia, International Reference Ionosphere Workshop, International GNSS Service (IGS) Workshops oraz American Geophysical Union (AGU) Fall Meetings w San Francisco.
Prof. A. Krankowski jest członkiem szeregu międzynarodowych i krajowych instytucji naukowych. Od 2008 roku jest członkiem Zarządu Międzynarodowej Służby GNSS (IGS), przewodniczącym IGS Ionospheric Working Group oraz IGS Ionospheric Product Coordinator, w latach 2008-2015 był członkiem komitetów sterujących, jako narodowy reprezentant Polski, projektów Unii Europejskiej w ramach dwóch akcji COST: ES0803 „Developing space weather products and services in Europe” oraz MP1104:„Polarization as a tool to study the Solar System and beyond”, w latach 2011-2015 był członkiem komitetu sterującego Komisji 4 „Positioning and Applications” Międzynarodowej Asocjacji Geodezji (IAG), sekretarzem naukowym Pod-Komisji 4.3 „Remote sensing and modelling of the atmosphere Międzynarodowej Asocjacji Geodezji (IAG), przewodniczącym grupy roboczej „Standards for space weather products for geodetic and ionospheric studies” pracującej w ramach Podkomisji 4.3 IAG, od 2006 roku jest członkiem grupy roboczej „Podstawowe badania kosmiczne” – jest liderem grupy „Diagnostyka jonosfery przy użyciu obserwacji GNSS”, w latach 2011-2015 był ekspertem Narodowego Centrum Nauki w panelu ST9 „Astronomia i badania kosmiczne”, od 2015 roku jest ekspertem priorytetowego programu „Dynamic Earth” German Research Foundation (DFG) dotyczącego opracowania danych z satelitarnej misji SWARM, od 2015 roku jest członkiem Zarządu the International LOFAR Telescope, największego inferometru radiowego Europy rejestrującego sygnały radiowe od dalekich radioźródeł na niskich częstotliwościach, jako narodowy reprezentant Polski i przewodniczący POLFARO. Konsorcjum POLFARO zrzesza 9 polskich radioastronomicznych i geofizycznych instytucji naukowych. Od 2016 roku w ramach International LOFAR Telescope jest członkiem komitetu sterującego KSP „Sun and Space Weather”, współprzewodniczącym Beacon Satellite Studies Working Group przy International Union of Radio Science (URSI) Commission G, od 2011 roku członkiem Komitetu Narodowego International Union of Radio Science (URSI).
Dowodem międzynarodowego uznania poziomu naukowego i innowacyjnego badań prowadzonych przez prof. Andrzeja Krankowskiego jest wygranie przez Niego kilku dużych projektów badawczo-rozwojowych w Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) w ramach międzynarodowych konsorcjów skupiających europejskie podmioty naukowe i gospodarcze. Kierował trzema projektami ESA: „Ionospheric Sounding for Identification of Pre-Seismic Activity “INSPIRE”, „Monitor 2: Ionospheric Monitoring Network” oraz “Integrity of Ionospheric Models: INTIMOD”. W ramach pierwszego przygotował założenia badawczo-naukowe dla przyszłej misji satelitarnej ESA badającej i monitorującej występowanie efektów sejsmicznych (w tym prekursorów trzęsień Ziemi) występujących w jonosferze oraz uaktualnienia modelu LAIC (Lithosphere–Atmosphere–Ionosphere Coupling) satelitarnymi pomiarami. Dwa pozostałe były ukierunkowane na rozwój europejskiego satelitarnego systemu Galileo i EGNOS, poprzez wykorzystanie nowych jonosfererycznych procesorów pracujących w czasie rzeczywistym.
